ในโรงเรียนการศึกษาพิเศษการเล่นของเด็กในทุกๆวัยเป็นสิ่งสำคัญมาก

การเล่นช่วยให้เด็กใช้ความคิดสร้างสรรค์ในเรื่องของการจินตนาการ ความคล่องแคล่ว ความแข็งแกร่งทางร่างกาย สติปัญญา และอารมณ์ การเล่นมีความสำคัญต่อการพัฒนาสมองที่ดี การเล่นทำให้เด็ก ๆ มีส่วนร่วมและมีปฏิสัมพันธ์กับโลกรอบตัวเขา

1. การเล่นสร้างจินตนาการและความคิดสร้างสรรค์

ในระหว่างการเล่น เด็ก ๆ ได้ปลดปล่อยจินตนาการของตนเอง เด็กๆได้สร้างเกมที่ทำให้เชื่อหรือหลงทางในโลกสมมุติของตนเอง เด็ก ๆ แสดงวิธีแก้ปัญหาต่าง ๆ ในขณะนั้นก็เพิ่มความมั่นใจไปด้วย เด็กๆ สร้างกฎของตนเองและเรียนรู้วิธีปฏิบัติตามหรือปรับเปลี่ยนกฎเหล่านั้นตามความจำเป็น สิ่งเหล่านี้เป็นทักษะที่เป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิตและพัฒนาความสัมพันธ์กับผู้อื่น

สัญลักษณ์ของการเล่นคือความสามารถในการจินตนาการว่าวัตถุหนึ่งเป็นอีกวัตถุหนึ่ง ตัวอย่างเช่น ไม้ ถัง และลูกสนสามารถกลายเป็นช้อนทำอาหาร หม้อ และส่วนผสมอร่อยๆ ได้ สัญลักษณ์ของการเล่นเป็นส่วนสำคัญของพัฒนาการที่ดี เป็นการสร้างทักษะที่เด็กต้องการสำหรับการเรียนรู้และการแก้ปัญหาในอนาคต นอกจากนี้ยังปรับปรุงความคิดสร้างสรรค์ซึ่งนำไปสู่ความสำเร็จตลอดชีวิต

 

2. เล่นส่งเสริมการเจริญเติบโตทางปัญญา

การส่งเสริมการเจริญเติบโตทางปัญญาหมายความว่าอย่างไร? หมายความว่าการเล่นมีความสำคัญต่อการพัฒนาสมองที่ดี

การเล่นที่ไม่มีข้อจำกัดคือเวลาที่เด็กควบคุมการเล่นของตนเอง ซึ่งเด็กๆจะไม่ถูกผูกมัดด้วยตารางเวลาหรือกิจกรรมที่ผู้ใหญ่เป็นผู้กำหนด การเล่นที่ไม่มีข้อจำกัดช่วยให้สมองของเด็กพัฒนาไปในทางที่ดี เสริมสร้างและเพิ่มการเชื่อมต่อของเส้นประสาทในสมอง นี่คือวิธีการของสมองที่เราใช้ในการคิด

การเล่นที่ไม่มีข้อจำกัดยังช่วยสร้างและเสริมสร้างเปลือกสมองส่วนหน้า พื้นที่นี้มีอิทธิพลต่อวิธีการเรียนรู้ของเด็ก การแก้ปัญหา และความรู้เกี่ยวกับสภาพแวดล้อมรอบตัวของเด็ก

 

3. การเล่นให้ประโยชน์ต่ออารมณ์และพฤติกรรม

เมื่อผู้ใหญ่อย่างเราสึกหนักใจ เราถอยกลับไปทำกิจกรรมที่ทำให้เราสบายใจ เราไปที่โรงยิม ร้องคาราโอเกะกับเพื่อน ๆ เดินเล่นรอบ ๆ บริเวณใกล้เคียง กำจัดวัชพืชในสวน หรือเล่นเกมกระดาน กิจกรรมเหล่านี้เป็นมากกว่าการเบี่ยงเบนความสนใจ เป็นวิธีการนำการเล่นกลับเข้ามาในชีวิตของเราและเชื่อมโยงเรากับสิ่งต่าง ๆ ในชีวิตที่ช่วยให้เรารู้สึกดีขึ้น

เด็กก็เหมือนกัน แม้ว่าพวกเขาต้องการเวลาเล่นมากขึ้น การเล่นเป็นประจำทุกวันสามารถช่วยลดความวิตกกังวล ความเครียด และความหงุดหงิดได้ นอกจากนี้ยังช่วยเพิ่มความสุขและความนับถือตนเองอีกด้วย

ผู้ใหญ่ที่สังเกตเด็กที่กกำลังเล่นสามารถช่วยให้พวกเขาเข้าใจอารมณ์ได้ดีขึ้นได้ ตัวอย่างเช่น “ดูเหมือนว่าคุณจะกังวลเกี่ยวกับการไปโรงเรียนในวันพรุ่งนี้” การฟังและถามคำถามแสดงให้เด็กเห็นว่าผู้ใหญ่ใส่ใจ มันสื่อว่าความรู้สึกและประสบการณ์ของพวกเขามีความสำคัญ

การเล่นเป็นครูที่ยอดเยี่ยม การเรียนรู้ผ่านการเล่น เด็กๆ จะได้เรียนรู้วิธีสำรวจโลกในแบบที่ตนเองสามารถเข้าใจและดำเนินการได้ เด็กๆสำรวจวิธีการทำงานเป็นกลุ่ม การแบ่งปัน การเจรจาต่อรอง การแก้ปัญหาความขัดแย้ง และการพูดเพื่อตนเอง

 

4. การเล่นช่วยส่งเสริมทักษะในการอ่านออกเขียนได้

เด็กเกิดเพื่อเรียนรู้ภาษา ตั้งแต่แรกเกิด พวกเขาสร้างทักษะทางภาษาและการอ่านออกเขียนได้ผ่านการเล่นและการมีปฏิสัมพันธ์ ทารกและเด็กวัยเตาะแตะจะเรียนรู้คำศัพท์ใหม่ๆ เมื่อผู้ใหญ่บรรยายสิ่งที่พวกเขาเห็น ได้ยิน และทำ เพลงและบทกวีเชื่อมโยงพยางค์เข้ากับจังหวะ ช่วยให้เด็กพัฒนาทักษะการฟังและเรียนรู้เกี่ยวกับเสียงในคำต่างๆ

เด็กเรียนรู้เกี่ยวกับการสื่อสารผ่านการเล่น เด็กได้ฝึกสนทนาโต้ตอบแม้ว่ายังพูดไม่ได้ก็ตาม! การแบ่งปันเรื่องราวในหนังสือ ทั้งด้วยปากเปล่าหรือการเล่นบทบาทสมมติ ช่วยให้เด็กเข้าใจว่าตนเองเป็นใครและมีบทบาทในชุมชน การเล่าเรื่องราวยังสอนวิธีการทำงานของภาษาและโครงสร้างการเล่าเรื่อง

ของเล่นและเกมก็มีประโยชน์เช่นกัน การเล่นของเล่นชิ้นเล็กช่วยสร้างกล้ามเนื้อมัดเล็กของมือ ซึ่งการสร้างกล้ามเนื้อช่วยในเขียน “I Spy” ของเด็กๆ ได้ และเกมฝึกสมาธิพัฒนาความสามารถในการสังเกตและรักษาความสนใจ ทักษะเหล่านี้สนับสนุนความเข้าใจในการอ่านโดยช่วยให้เด็กเข้าใจและนำสิ่งที่กำลังอ่านไปใช้

เมื่อเด็กๆ เข้าโรงเรียน การเล่นยังคงมีความสำคัญ การวิจัยแสดงให้เห็นว่านักเรียนให้ความสนใจกับงานของพวกเขามากขึ้นหลังจากหยุดพักการเล่นที่ไม่มีข้อจำกัด 5 การเล่นช่วยเพิ่มความอยากรู้อยากเห็นและจิตใจที่อยากรู้อยากเห็นก็พร้อมที่จะเรียนรู้

 

5. การเล่นส่งเสริมความเป็นอิสระ

เด็กมักไม่ค่อยมีอำนาจหรือไม่ค่อยได้พูดเกี่ยวกับกิจกรรมประจำวันของตนเอง เพราะใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการบอกว่าต้องทำอะไร ควรทำเมื่อไหร่ และต้องไปที่ไหน ในโลกแห่งการเล่น เด็กๆมีโอกาสที่จะตั้งกฎเกณฑ์และเป็นผู้มีอำนาจ เด็กๆสามารถเป็นผู้นำและผู้ใหญ่สามารถเป็นผู้รับฟังและชี้นำได้

การเล่นคนเดียว (อิสระ) มีความสำคัญเท่ากับการเรียนรู้วิธีการเล่นกับผู้อื่น ช่วยให้เด็กพัฒนาความรู้สึกเป็นอิสระมากขึ้น เด็ก ๆ ที่คุ้นเคยกับการเล่นคนเดียวจะรู้สึกว่าสามารถจัดการงานอื่น ๆ ด้วยตัวเองได้มากขึ้นและค้นหาว่าตนเองเหมาะสมอย่างไร การพัฒนาทักษะเหล่านี้ยังมีส่วนช่วยในการเข้าสังคมในอนาคต เด็กที่เล่นคนเดียวสามารถเรียนรู้สัญญาณทางสังคมได้จากการสังเกตปฏิสัมพันธ์ของกลุ่มจากระยะไกล

การเล่นคนเดียวช่วยให้เด็ก ๆ ได้ทดลองความคิดสร้างสรรค์และความคิดของตนเอง เมื่ออยู่คนเดียวและรู้สึกเบื่อ สมองของเด็กจะรับมือกับความท้าทาย พวกเขาค้นพบวิธีใหม่ๆ ที่น่าตื่นเต้นในการกระตุ้นตัวเอง ดังที่อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์กล่าวไว้ว่า “ความน่าเบื่อและความสันโดษของชีวิตที่เงียบสงบจะกระตุ้นความคิดสร้างสรรค์”

 

6. การเล่นส่งเสริมสมรรถภาพทางกาย

ไม่ว่าพวกเขาจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม แต่ร่างกายของเด็กๆมีความต้องการอย่างมากที่จะเล่น ซึ่งเป็นการเล่นประเภทใดก็ได้ที่ทำให้พวกเขาได้เคลื่อนไหว ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของวิธีเรียนรู้ที่จะใช้ร่างกายและเสริมสร้างการเชื่อมโยงในสมอง นอกจากนี้ยังเป็นรูปแบบการออกกำลังกายที่ยอดเยี่ยมซึ่งช่วยให้เด็กแข็งแรงและมีสุขภาพดี

การเล่นอย่างสม่ำเสมอมีผลดีต่อสุขภาพของเด็กตลอดชีวิต ไม่ว่าเด็กจะมีความสามารถ ความสนใจ และโอกาสอย่างไร การเล่นทางกายภาพจะช่วยให้เด็ก:

• เร่งปฏิกิริยาตอบสนอง;
• การควบคุมการเคลื่อนไหว;
• พัฒนา motor skills ขั้นต้น;
• พัฒนาความสมดุลให้มากขึ้น
• สร้างกล้ามเนื้อให้แข็งแรง
• ปรับปรุงความหนาแน่นของกระดูก
• เพิ่มการทำงานของหัวใจและหลอดเลือด;
• สนุกสนานกัน

เวลากลางแจ้งในแต่ละวันก็สำคัญเช่นกัน ซึ่งสามารถสนับสนุนสุขภาพจิตของเด็กและความสามารถในการควบคุมตนเองที่ดีขึ้น ไม่ว่าสภาพอากาศจะเป็นอย่างไร ให้เด็กๆ ใส่เสื้อผ้าหลายชั้นและเสื้อผ้ากลางแจ้งเพื่อให้พวกเขาได้เข้าสู่ช่วงเวลาสีเขียว พวกเขาจะกลับมามีความสุขและผ่อนคลายมากขึ้น

 

7. เล่นเพื่อชีวิต

การส่งผลเชิงบวกของการเล่นของเด็กเล็กนั้นกว้างไกล—ส่งผลต่อสุขภาพจิต อารมณ์ และร่างกายของพวกเขา ผลประโยชน์ขยายไปถึงผู้ใหญ่เช่นกัน การพูดคุยเรื่องการเล่นกับเด็กๆ สอนให้พวกเขารู้ว่าผู้ใหญ่มีความมุ่งมั่นและเคารพการตัดสินใจในการเล่นของพวกเขา สิ่งนี้ส่งเสริมความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นระหว่างผู้ใหญ่และเด็ก ในทางกลับกัน ความเคารพ ความไว้วางใจ และความรักเป็นรากฐานสำหรับสภาวะทางอารมณ์ที่เอื้อต่อการพัฒนาสมองแห่งการเรียนรู้มากที่สุด

การมีทัศนคติขี้เล่นยังส่งผลดีต่อความผาสุกทางอารมณ์ของผู้ใหญ่อีกด้วย ในช่วงเวลาแห่งความเครียด เป็นวิธีที่ง่ายในการทำให้อารมณ์ของคุณดีขึ้น ดังนั้นแทนที่จะใช้ช้อนส้อมในมื้อค่ำคืนนี้ เราขอแนะนำให้คุณลองใช้นิ้วของคุณ (หรือไม้ไอติม หลอด หรือไม้จิ้มฟัน) แทน ไม่มีใครดูก็สนุก!